Toch zijn er ook uitzonderingen op die ‘oer regel’, uitzonderingen die de regel bevestigen zoals het spreekwoord luidt. Off-road wedstrijden of evenementen ervaren we in principe altijd positief. Maar soms, heel soms, is het verdraaid moeilijk om positief te blijven…
Boven: Voor aanvang van de wedstrijd zien de ‘off-road strijdwapens’ er nog ‘fris en fruitig’ uit.
Wolkbreuk of moesson? Zo’n twijfelgeval doet zich voor met de eerste Roan 4×4 Challenge van 2019. Plaats en tijd van handeling zijn het weekend van 9 en 10 maart op het terrein van Action Planet in Spaarnwoude (Velsen-Zuid). Schrijver dezes heeft, samen met collega Jan Houtkoop, de zaterdag nog enigszins geluk, want dan verslaan ze het evenement van 4×4 Drenthe in Havelte. Daar worden we pas tegen het eind van de middag geplaagd met regen. Dat geluk heeft collega Ad Woolthuis echter niet. Die heeft de taak op zich genomen de Roan 4×4 Challenge te verslaan, welke op de zaterdagmiddag begint en pas laat in het donker van de nacht stopt als nacht challenge. De regen die vanuit het westen ons land binnen trekt bereikt het terrein van Action Planet vele uren eerder dan Havelterberg in Drenthe. En het terrein van Action Planet krijgt de volle laag. Even is het nog een keer droog geweest, maar daarna krijgen Ad en de maar liefst twintig ingeschreven teams (!) een soort van overijverige moesson over zich heen. En die houdt niet meer op. Gelukkig hebben ‘Adje’ en de deelnemers vooraf het KNMI in de gaten gehouden. Regenpakken worden tevoorschijn getoverd en Ad hangt zijn ‘onderwater’ camera om zijn nek welke hij uit voorzorg in zijn tas heeft gestopt.
Mistroostig weer. Positief wint het van negatief natuurlijk en dat is in dit geval het behoorlijk gegroeide aantal deelnemers. In één woord: grandioos! Met twintig deelnemende voertuigen komt de limiet van 25 stuks in zicht, mede door de wetenschap dat enkele trouwe deelnemers deze eerste wedstrijd nog niet aanwezig kunnen zijn (bijvoorbeeld Wolters, Teuling, Hems en Gijsberts). Een waarschuwing richting potentiële deelnemers is derhalve op zijn plaats. Heb je plannen om mee te gaan doen aan de Roan 4×4 Challenge, dan is het raadzaam om je snel in te schrijven voor de nog komende wedstrijden. Deelnemers die zich namelijk voor een heel jaar hebben ingeschreven hebben altijd voorrang op losse inschrijvingen. De regen zorgt er overigens wel voor dat de deelnemers, dus ook de ‘debutanten’, de zaterdag worden geconfronteerd met een loodzware wedstrijd. Dat is dan nog tamelijk ‘mild’ uitgedrukt en of dat niet genoeg is, regent het de volgende dag, zondag, vrijwel doorlopend. Ad zit dan ‘lekker droog’ thuis achter wellicht een ‘stevig gebreide broek’, zodat Jan en ondergetekende geterroriseerd worden door de onophoudelijk neerdalende nattigheid. Tot overmaat van ramp hebben we, heel enthousiast, Peter Bouwmans uitgenodigd langs te komen op het terrein van Action Planet. Peter was nooit eerder op het terrein en we halen hem daags voor de wedstrijd definitief over de streep met de mededeling dat er na afloop van de wedstrijd in de kantine ‘Skuumkopjes’ geschonken worden. Die wetenschap verzacht bij Peter zelfs het pijnlijke feit dat hij prompt, nota bene op de vroege zondagmorgen, in een flinke file terecht komt vanwege een ongeval.
Boven en twee keer onder: De altijd positieve Jaap Hiemstra (boven) vangt dit weekend de strijd aan met co-piloot Johan Schoonhoven. Teamnaam die ze gekozen hebben is Lexus Buggy waarmee je tevens zonder omhaal weet waar ze in rijden. Beiden weten prima waar de off-road klepel hangt, want Johan kennen we als deelnemer aan het NK Trial en Jaap nog van challenge wedstrijden uit het verleden. De bolide is door Johan geprepareerd en tot zijn huidige status gebracht. Nog niet heel lang geleden en dat uit zich tijdens deze tweede wedstrijd die ze met de bolide rijden, want de techniek werkt nog niet helemaal zoals ze willen. De zondag moeten ze dan ook verstek laten gaan, maar desondanks zullen ze best tevreden zijn met hun zevende plaats.
Zware ‘arbeidsomstandigheden’. De proeven in de middag en avond vergen het uiterste van de 4×4 bolides. Het moge bekend zijn dat er voldoende pittige uitdagingen op het terrein van Action Planet te vinden zijn en de organiserende Stg. 4×4 Challenge Sport heeft daar uiterst dankbaar gebruik van gemaakt door vijf weergaloze proeven uit te zetten. Voeg dat gegeven bij het ‘jeugdige enthousiasme’ van de deelnemers, lekker weer een challenge te kunnen rijden na de winterstop, en je zult begrijpen dat dit leidt tot behoorlijk wat brokken. Meestal zijn het kleinigheidjes die de mannen in een oogwenk weten op te lossen, maar niet dit weekend. Een versnellingsbak die het opgeeft is een voorbeeld of een dynamo welke de geest geeft. Dan heb je nog diverse lieren of hun relais die er de brui aan geven; het zijn zo maar een paar problemen waar deze mannen en vrouwen mee te kampen krijgen. Onder de streep betekent het dat op de zondag nog maar de helft van het deelnemersveld aan de start verschijnt! Oeps, dat is een behoorlijke slijtageslag die we met deze omvang niet eerder hebben meegemaakt. En dan moet de zondag nog beginnen!
Boven en twee keer onder: Een helft van het Team General wordt geplaagd door een versnellingsbak die het opgeeft (Jermain van Esch en Sjef Janssen). We blijven positief, want gelukkig zien we Frans van Esch weer eens achter het stuur van zijn buggy na toch een poosje uit beeld te zijn geweest als gevolg van ziekte. En inderdaad ziet Frans zich deze wedstrijd gesteund door Ton van Nuland.
Boven drie keer: Team Green Beast klautert met behulp van hun lier op fraaie wijze uit een put boordevol modder en dan hebben we het over Bjorn van Kasteren en Lars Couwenbergh. Een sympathiek duo dat we op meerdere, recreatieve evenementen vaak spectaculair tegenkomen. Het liefst zien we hun off-road kwaliteiten echter tijdens een Challenge; sportief en met de nodige competitiedrang. Helaas schitteren ze dit weekend alleen op zaterdag als gevolg van een lier die het opgeeft. Tekenend voor deze mannen is dat ze desondanks blijven en de organisatie een handje helpen als official.
Onder twee keer:Maak kennis met ‘Team LR Meteor’. Co-piloot Thijs Kersten heeft zijn kwaliteiten al talloze keren bewezen in Challenges, maar chauffeur Jeroen Heykoop kennen we minder goed. Hij geeft ondergetekende een uitstekend visitekaartje af dat bevestigd wordt door de uitslagenlijst. Onderaan het verslag kun je die uitslagenlijst vinden overigens.
Boven en onder: Team van de Burg bestaat uit René en zoonlief Ricardo. Inmiddels al enkele jaren actief in de Challenge sport. We hebben ze er als het ware ‘in zien groeien’ tot het huidige peil, waarin je deze mannen nog maar zeer weinig wijs kan maken op off-road gebied. Ze zijn uitgegroeid tot zeer ervaren rotten mogen ze rustig claimen wat ons betreft. De laatste wedstrijden leverden ze strijd samen met Team Wolters. Die moet deze wedstrijd echter verstek laten gaan en daarom hebben ze de handen ineen geslagen met team S.B.K., zijnde Michael Koopmans en Ine Bex van de Schoor. Deze wedstrijd blijken ze onoverwinnelijk getuige de uitslagenlijst. Wij hebben het geluk gehad ze bezig te mogen zien tijdens de proeven, met de mooiste herinnering op de lange Proef 3 als ze zijwaarts uit een langgerekt gat met waterige modder klauteren.
Boven: Team van Bree is eveneens een vader-zoon combinatie. Pa heet Ivo en als je Koen roept zal zijn zoon aan komen rennen. Zij schitteren alleen zaterdag maar we moeten je schuldig blijven omtrent de vraag met welke pech ze te kampen hebben gekregen.
Boven en onder: Team LR Meteor in actie op Proef 1.
Boven en twee keer onder: Dion Kremer en John Janssen, ofwel Team Knabbel & Babbel. Heerlijk zulke teamnamen die overduidelijk het ontspannen karakter van de challenge aangeven. Zware teamsport met een knipoog is wellicht een betere omschrijving. En dat het zwaar is noemden we al. De beste indicatie is dat op de zondagmorgen amper de helft van de deelnemers maar aan de start verschijnt. Dion en John horen bij het elite groepje dat geen pech heeft en het slechte weer op zondag trotseren. Het weer is zo slecht dat de organisatie in de loop van de ochtend besluit één proef te schrappen. Dat is zonder problemen mogelijk omdat niemand de proef al heeft gereden. Het is op zijn minst opvallend omdat de mannen en de vrouwen in de challenge sport normaal nog niet terug deinzen voor natuurgeweld als orkanen, tsunami’s en blizzard’s. De proef 5 welke vervalt ligt rechts op het terrein, op het zogenaamde ‘eiland’.
Boven twee keer en onder drie keer: What’s in a name? Trouwe lezers herinneren zich vast het Team Black Orange. De samenstelling van het team kan nog wel eens wisselen, maar dat gold niet voor de voertuigen, zijnde een zwarte Suzuki en een fel oranje exemplaar. Wat doe je dan als je de oranje Soes verruilt voor een HoT buggy (Hanenbergh offroad Techniek)? Bovendien een HoT buggy die beslist niet oranje is. Precies, dan wijzig je de naam van het team in ‘Razorback Offroad Racing’! De bezetting tijdens deze wedstrijd hebben we vaker mee van doen gehad. In de zwarte Suzuki is dat Jos Coumans met naast zich Bart Mommers. Martijn Gelissen in de HoT buggy weet zich eveneens terzijde gestaan door een Bart, alleen diens achternaam luidt ‘van den Boogaard’. De naam van het team is anders geworden, maar de inhoud ‘oud en vertrouwd’.
Twee keer boven en twee keer onder: Het Blue Label Team heeft inmiddels wel bewezen geen deelnemers voor een ‘blauwe maandag’ te zijn. De techniek is puik in orde met onder meer een slimme en razendsnelle oplossing op hun lier. Nog altijd rijden Anne Martijn Mast en Michiel den Hollander min of meer om de beurt. Een uitstekende tactiek natuurlijk, want zo weten beiden wat hun bolide kan en beiden weten van elkaar wat ze kunnen, zowel als chauffeur dan wel co-piloot. Daar spelen ze uitstekend op in tijdens deze wedstrijd, want die grijns op hun postzegeltjes is niet voor niets als je de uitslagenlijst onder aan dit verslag er op naslaat.
Boven: De goedlachse Hans Burggraaf bewijst dat het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Jaren geleden is hij actief in het NK Trial in een tijd toen er nog nauwelijks sprake was van challenge wedstrijden. Vervolgens is Hans een aantal jaren ‘buiten beeld’ van wedstrijden en nu plotseling, als een donderslag bij heldere hemel, verschijnt Hans in de challenge sport. Als teamnaam is gekozen voor ‘Team de Baco’ en dat is, fonetisch gezien, lekker dubbelzinnig. We zijn benieuwd naar Hans zijn skills (vaardigheden) in de challenge sport en uiteraard gaan we dat in de gaten houden de komende wedstrijden. Tevens een goede gelegenheid om naar de naam van zijn bijrijder te vragen…
Boven en onder: Ook nieuw in de challenge sport zijn Stef en zoon Alex Robijn. Net als Hans Burggraaf zijn de mannen jarenlang actief geweest in de trialsport. Alex en zijn broer Jeroen groeiden zo ongeveer op in de modder. De zelfgebouwde bolide, Toxic Spider genoemd dat tevens de teamnaam is, kan in principe ’te veel’ voor de trial. De auto is off-the-road maar nauwelijks te stuiten en gezien hun off-road ervaring zal het niet verwonderen dat deze mannen gelijk in de prijzen vallen. En hoe! Bewust hebben we daarom de punten er deze keer achter vermeld zodat je kunt zien dat de mannen zich met gemak kunnen meten met de toprijders. Dat belooft dus ‘vuurwerk’ de komende wedstrijden! In afwachting daarvan zitten wij alvast op het puntje van onze stoel.
Boven en twee keer onder: Het vertrouwde Custom Offroad Team, Ard van Meer en Yves Cieters. Een topteam, maar dat kan niet verhullen dat hun strijdwapen nu toch flinke barstjes begint te vertonen. Deze wedstrijd krijgen ze een bak ellende over zich heen waar een paard de hik van krijgt. Schrale troost is dat de nieuwe, zelfgebouwde buggy nog altijd trouw in de steigers staat te wachten. En tijdgebrek bij Ard van Custom Offroad om hem af te bouwen als gevolg van een overvolle agenda is uiteraard een geldig excuus…
Cliff van de Rijt.
Twee keer boven en twee keer onder: Team Jeepparts met Edwin van der Maas en Cliff van de Rijt. ‘Normaal’ bijna onaantastbaar, maar de laatste tijd ligt toch stevige concurrentie op de loer. De puntentelling laat dat duidelijk zien en dat betekent dat de teams geen steekje kunnen laten vallen. Buiten de wedstrijd zijn het de grootste vrienden, maar in de wedstrijden wordt gestreden op het scherpst van de snede. Zo hoort het ook en zorgt voor onverwachte wendingen. Gaan de teams op zeker of durven ze toch ook nog te experimenteren. Dat is altijd een kwestie van afwegen, want het kan gunstig of ongunstig uitvallen. Win je er tijd mee of juist niet? De klok stoort zich daar niet aan. Die tikt rustig door richting de dertig minuten die de teams in de regel voor een proef hebben.
Boven en onder: Jaap Hiemstra en Johan Schoonhoven.
Boven en onder: Jaap Hiemstra.
Boven: Frans van Esch en Ton van Nuland tijdens de avondetappe.
Boven: Stef Robijn en Alex Robijn in hun Toxic Spider.
Onder: Met heel lichte voorsprong zijn de grootste pechvogels Roland en Ramon Appels van het R & R Offroad Team. Ze worden op de hielen gezeten door pechteam Warrior Z, bestaande uit Robert van Asseldonk en Jan Pullens.
Boven: Sjef Jansen.
Boven en onder: René van der Burg rolt zijn liertouw ‘naar binnen’. En uiteraard draagt hij die handschoenen niet omdat hij een hekel heeft aan vuile handen. Liertouw vinden we de beste keus als je aan off-rad competitie doet. Dat je je handen met liertouw niet kan open halen (zoals met beschadigde staalkabel wel gebeurt) is echter een fabel. Ook in liertouw kan een scherp voorwerp blijven hangen met navenante gevolgen.
Boven: Het mag dan wel regenen, het voorjaar stoort zich daar niet aan.
Boven: Official Jo Förster.
Boven: De hond van pretmaakster Ineke van der Geest van Action Planet, bijgenaamd ‘Skuumkopje’…. Gelukkig weet Linda Zantingh van yourdoggy.nl wel beter en verklapt ons dat het een Duitse Staander korthaar is.
Boven: Jeroen Heykoop van Team LR Meteor.
Boven: Op de hoofdfoto kon je hem al zien en ben je lid van de ANVT, dan zul je hem ongetwijfeld kennen. Yep, die-hard off-roader Jan Hol en nu, na enkele keren mee te hebben gedaan aan een Instap Challenge, eindelijk actief in de wedstrijd challenge. Vooralsnog oefent hij ‘het beroep’ van co-piloot uit bij Kees Buijs (Team Autopolanen). De co-piloot skills van Jan zijn buiten kijf en het eerste visitekaartje dat Kees en Jan afgeven liegt er niet om, getuige de uitslagenlijst. We voorspellen off-road vuurwerk in de toekomst die de competitie een stuk spannender gaat maken dan ze al was. Papa Jos en mama Marjo leggen de verrichtingen van zoonlief trots vast voor het nageslacht.
Boven: Links Ricardo van der Burg, rechts Michael Koopmans.
Boven en onder: Ine Bex van de Schoor en Ricardo van der Burg op Proef 3 in gevecht met een liertouw dat even niet los wil komen.
Boven en twee keer onder: Team Bas Slingerland met Bas als chauffeur en Petra (boven in geval je mocht twijfelen….) als co-pilote. Lang zitten ze in de wedstrijd, tot eind van de dag een pitmanarm er de brui aan geeft. Ze kunnen gelukkig wel terugkijken op een uitstekende wedstrijd welke beloond wordt met een zesde plaats.
Boven twee keer: John Janssen, Babbel van het Team Knabbel & Babbel… Achter de beslagen ruit onder ‘Knabbel’ (Dion Kremer).
Boven: Kees Buijs van Team Autopolanen.
Boven en onder: Edwin van der Maas, niet meer alleen aan de top. Wie dat het meest waardeert is Edwin zelf… (competitie hebben we het uiteraard over). Een overwinning is immers het mooist als je er hard voor hebt moeten vechten.
Boven en onder: Dion Kremer en John Janssen.
Boven: ‘Cowgirl’ Petra Slingerland. Hieronder vier foto’s in actie als team. Team heet nog gewoon team Bas Slingerland dus een pakkende teamnaam is welkom….
Boven: Jos Coumans en onder Martijn Gelissen (Razorback Offroad Racing).
Uitslag Roan 4×4 Challenge 9 & 10 maart 2019, Action Planet, Spaarnwoude.
Individueel
- Blue Label (328)
- Jeepparts (326)
- Toxic Spider (325)
- Knabbel & Babbel ex aequo Autopolanen (beiden 168)
- LR Meteor (131)
- Bas & Petra Slingerland (125)
- Lexus Buggy (102)
- van Bree (98)
- Custom Offroad (79)
- Green Beast (75)
- Garage de Baco (66)
- R & R Offroad (18)
- WarriorZ (12)
Teams
- Wolters/vd Burg (513)
- Razorback Offroad Racing (411)
- Team General (265)
Fotografie: Ad Woolthuis, Jan Houtkoop (Steep Hill Tracks), Peter Bouwmans (Peerke’s 4×4 uitjes) & Martin Brink.
Tekst: Martin Brink.
