Accepteer je deze duivel als redding voor je probleem, of was de bosheks misschien toch een betere optie? Je kunt altijd nog die oude druïde opzoeken, misschien kan die je helpen. Hoe wil je trouwens dat goblinkamp betreden, gewoon via de voordeur? Ze kunnen vriendelijk zijn, maar neem je dat risico? Keuzes, keuzes en nog eens keuzes. Baldur's Gate III zit er vol mee en elke keuze lijkt ook echt impact te hebben. Je zou bijna denken dat het te mooi is om waar te zijn, maar het is Larian Studios echt gelukt.
Baldur's Gate III is oprecht een gigantische game. Er is bizar veel goed uitgewerkte content. Van het verhaal dat op ontelbare manieren aangepakt kan worden, tot het gigantische aanbod in classes en subclasses. Vandaar dat deze review in-progress is; deze game is simpelweg te groot om nu al volledig te kunnen beoordelen.
Een wereld vol keuzes
Hoe open en vrij je in Baldur's Gate III bent, is het eerste wat mij opviel. Je kunt de game op zoveel manieren aanpakken dat je bijna duizelig wordt van het aantal keuzes. Om het spoilervrij te houden, zal ik hier even een theoretische missie en locatie opzetten die je wel in de game zou kunnen terugvinden. Stel je hebt de missie om een belangrijke schat uit een kasteel te stelen. Hoe je dit aanpakt is volledig aan jou.
Je zou de poort open kunnen breken met je wapens in de hand en het gevecht aangaan met iedereen in het kasteel. Je kunt proberen naar binnen te lopen en te onderhandelen met de eigenaar van de schat. Je zou van de klif boven het kasteel met een feather fall spreuk naar binnen kunnen springen. Je kunt proberen een zijingang te vinden en die openbreken met een lockpick. Je kunt een onzichtbaarheidsdrankje innemen en voorzichtig het kasteel betreden. Je kunt de vorm van een kat aannemen en daarmee het kasteel doorzoeken en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Tijdens zo'n missie kan er ook nog van alles gebeuren. Wie weet vind je iemand in de kelder van het kasteel die je wel een handje wil helpen als je hem op weg helpt. Misschien ontdek je wel een duister geheim om de eigenaar van de schat te kunnen chanteren. Daarnaast heeft alles later nog invloed in de game. Wat vindt de opdrachtgever er bijvoorbeeld van als je letterlijk het gehele kasteel hebt uitgemoord om die ene schat te bemachtigen? Er is zo bizar veel keuze dat mijn eigen creativiteit mij eerder beperkte dan de mogelijkheden in de game.
Er is zo bizar veel keuze dat mijn eigen creativiteit mij eerder beperkte dan de mogelijkheden in de game.
Deze vrijheid keert terug in de combat van Baldur's Gate III, die eigenlijk een directe kopie is uit Dungeons & Dragons 5e. Combat werkt via een turn-based systeem waarbij iedereen een aantal acties kan uitvoeren, zoals lopen, schieten, slaan, een spreuk uitspreken, iemand helpen, een object oppakken, iets duwen en nog veel meer. In het begin is de combat in Baldur's Gate niet al te ingewikkeld. Doe een aantal spreuken, sla een paar keer raak en je bent in no-time door de vijanden heen. Dit blijft alleen niet altijd zo en de game zal al snel de moeilijkheidsgraad opkrikken. Hoe verder je in de game komt, hoe ingewikkelder en leuker de gevechten worden.
Creativiteit is de key
De game verwacht dat je creatief genoeg bent om combat succesvol aan te pakken en de juiste combinaties te bedenken. Zo kan je met een spreuk de grond vol olie gooien en die vervolgens met een andere spreuk of fakkel in de fik steken voor bakken aan schade. Een spreuk waarmee je een personage kunt laten stoppen met praten kan uit het niets heel handig worden als je een krachtige magiër ermee raakt. Die kan zijn sterkste spreuken dan ineens niet meer uitspreken en zo zijn er nog tal van andere voorbeelden.
De sleutel tot succesvolle combat is eigenlijk het gebruikmaken van de omgeving. Zo had ik een gevecht met een groot aantal zombies in een achtergelaten dorp. Het gevecht zou geheid de verkeerde kant op gaan als ik niet slim gebruikmaakte van de omgeving. Ik stuurde mijn party via een trap het dak van een gebouw op en stak vervolgens de trap in de fik, waardoor de zombies hulpeloos achterbleven en met gemak via een regen van pijlen en spreuken terug de dood ingingen. Met de hulp van een feather fall spreuk kon mijn party vervolgens veilig het dak af en verder met het avontuur. Die creativiteit moet je dus wel echt omarmen, als je dit niet doet, zal de game namelijk een stuk moeilijker en minder leuk worden.
Elf races en twaalf classes
Waar de grootsheid van de game duidelijk in terug komt, is in de character creation en classes. Baldur's Gate III geeft je toegang tot 11 races, 27 subraces, 12 classes en 40 subclasses. Ik begon de campaign met een class die ik meestal kies in soortgelijke games: de Druid. Op het moment kan ik eigenlijk alleen nog iets over deze class zeggen, maar ik kan verzekeren dat deze alleen al vol variatie zit. Zo kan je de class als een soort tank bouwen, gefocust op het veranderen in krachtige beesten en het opvangen van klappen. Je kan de class ook een healer of magiër maken of iets heel anders, zoals ik deed. Mijn Druid werd uiteindelijk een soort 'Last of Us' zombiemaster door elke vijand die viel te infecteren met paddenstoelen om voor korte tijd aan mijn kant te vechten. Persoonlijk kan ik niet wachten om de game opnieuw als een beren druid te spelen en dan heb ik de andere classes nog niet eens aangeraakt.
De romantiek
Zonder te veel over het verhaal te vertellen, kan ik verzekeren dat het goed geschreven en echt pakkend is. Je main quest begint in eerste opzicht simpel, maar wordt al snel aardig ingewikkeld. Daarbij zit elke zijmissie vol met interessante personages en goed geschreven en ingesproken dialoog.
Vooral de verhalen rondom de andere partyleden grepen mij echt. Deze personages zijn met afstand het interessantste en hebben een diepe achtergrond die absoluut de moeite waard is om volledig te ontdekken. Ik kon niet wachten om ze beter te leren kennen, al was er wel een onderdeel dat voor mij toch een beetje apart aanvoelde. Het duurde namelijk niet lang voordat mijn bejaarde halfling op meerdere manieren geliefd werd door elk partylid in de game, als je begrijpt wat ik bedoel. Ik weet niet wat het was, maar blijkbaar had mijn druid een soort sugardaddy-charme die goed viel bij zowel de vrouwen als mannen van de party.
Vergeet niet te saven
Het enige onderdeel wat mij tot nu toe tegenviel van Baldur's Gate III is het aantal bugs en crashes dat je tegenkomt. Vooral de camera tijdens de dialoogstukjes kan echt rare positities innemen, wat je echt uit de game trekt. Zo staat de camera soms in de muur, in het gras of op een volledig andere locatie dan die eigenlijk hoort. Je ziet dan totaal niet wat er besproken zou moeten worden. Regelmatig herhalen personages ook willekeurige onderdelen van hun dialoog, wat je er ook weer uit trekt. Dit zijn vooral schoonheidsfoutjes en breken de game niet naar mijn gevoel, maar wat ik wel meemaakte waren een aantal crashes. Wat dit extra frustrerend maakte was dat er soms vlak na een groot gevecht een crash voorkwam. Dit zou niet mega erg zijn als de game niet zeer onregelmatig saved en ik dus het hele gevecht over moest doen. Ik raad daarom echt aan om na elk gevecht even een save te maken zodat je die niet over hoeft te doen, want ze kunnen best uitdagend zijn.
